Kabir hier

Laatst een avond bijgewoond over de dichter Kabir. Deze leefde in de 15e eeuw in Benares, de oudste levende stad ter wereld, het huidige Varanasi. De volgende dag liep ik naar ik terug naar de plek waar die avond was gehouden, op zoek naar de website van die man. Hij bleek daar te wonen en ik trof de man zelf en we hadden een mooie ontmoeting.. Hij was in Mamallapuram, in een resort aan het strand, toen in 2004 de tsunami ook daar toesloeg. Hij bevond zich op de eerste verdieping en het water vulde zowat de hele begane grond. Er staan fotoos op zijn website daarvan. En van wat niet. Voor de liefhebber een feest, die website van Peter Malakoff. Daar is ook het filmpje te vinden dat hij die avond liet zien over zijn bezoeken aan Varanasi, zoals gezegd de stad waar ook Kabir leefde. Hij vertelde die avond ook dat toen de tsunami zich terugtrok (ze kwam in drie golven met tussenpozen waarin de zee zich terugtrekt) er ter hoogte van de Shore Tempel op de bodem van de zee een oud templecomplex zichtbaar werd. Ook vertelde hij van de grootste onderwaterstad ooit gevonden aan de noordoostkust van India. Dwarka is de naam.Schijnt zo’n 12000 jaar oud te zijn. Voor de zoekers onder u, zie internet.Hier is een beginnetje: Ik vertelde hem van een opgraving bij de Tiger Cave. Er is daar een tempelcomplex opgegraven dat pas zichtbaar was geworden na de tsunami. Dat wist hij weer niet en zocht het direct op: http://www.flonnet.com/fl2222/stories/20051104005113000.htm. Het lijkt erop dat het gaat om de oudste tempel in heel India.Over Kabir vertelde Peter die avond, dat hij leefde in een religieus verscheurde stad, met veel tegenstellingen tussen hindoes en moslims. Als metafoor om die spanning aan te duiden noemde hij de situatie die ooit ontstond in een psychiatrische kliniek in Amerika, waar drie patienten tegelijk claimden Jezus te zijn. Over hun ontmoeting zou een boek geschreven zijn. En natuurlijk hebben ze op heden een wikipage: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Three_Christs_of_Ypsilanti
Als toetje nog een stukje uit het boek dat ik de laatste dagen las: De weg van een pelgrim. Christelijke devotie uit het 19e eeuwse Rusland. Veel tranen uit liefde voor god opwellend, een harde weg afgelegd door een pelgrim op zoek naar het antwoord op de vraag hoe hij kan leren voldoen aan de opdracht in de bijbel om bij voortduring te bidden. (“Bid zonder ophouden”).Het Jezusgebed in zijn geval, in het  boek  steeds aangeduid als ‘Heer, ontferm u over mij’, wat volgens mij hetzelfde is als Kyrie Eleison. Afijn, in het echte leven ken ik maar een levend wezen dat regelmatig tranen van devotie plengt, Paul de Sufie masseur die zichzelf weleens omschrijft als gevoelsmysticus. Hij houdt, zegt hij, ontzettend van erediensten. En vaak houdt hij het niet droog tijdens de mooie diensten die hij bezoekt. Zelfs voor zijn verjaardag wordt je voor een eredienst uitgenodigd. Zo kwam ik ooit terecht in een dienst van de Vrij Katholieke Kerk in de Deurlostraat in amsterdam (http://nl.wikipedia.org/wiki/Vrij-katholieke_Kerk), waar ze de mis opdragen zoals dat eeuwen geleden gebeurde. Toen ik de dienstdoende bisschop, onder het genot van door Paul gebakken cake, vertelde dat ik associaties kreeg met de Aarti zoals die dagelijks al eeuwen wordt gedaan aan de Ganga in Varanasi, vertelde hij dat hij met een paar mensen van die kerk in Varanasi was geweest. (https://www.youtube.com/watch?v=1Q0gPJ2HIdM).
Afijn we dwalen weer heerlijk af. Een stukje uit de weg van een pelgrim: “Het is niet zo moeilijk, verstandig met mensen over deze dingen te praten; het ligt binnen ieders bereik, want verstand en hart bestonden vóór geleerdheid en menselijke wijsheid. Indien men verstand heeft, kan men het aan het werk zetten op het gebied van de wetenschap of de ervaring, maar indien het verstand ontbreekt, kan geen lering, hoe wijs ook, en geen opvoeding, iets goeds bereiken. De moeilijkheid is, dat wij zo ver van ons zelf afleven en er maar weinig voor voelen dichterbei te komen. In werkelijkheid vluchten wij aldoor, om te voorkomen dat wij tegenover ons werkelijke zelf komen te staan, en wij verkwanselen de waarheid voor kleinigheden.”
Morgen voor twee dagen naar Pondycherry. Vanmorgen als ontbijt een heerlijke croissant gegeten. Die komt van de French Bakery aldaar.Pondy was ooit Frans, tot 18-zoveel in feite las ik laatst.