90+, daags na the day after

Na het  posten van 90+ heb ik nog mijn gebruikelijke uurtje in stilte naar binnen zitten kijken. Vervuld natuurlijk van die stap die kennelijk gezet moest worden.  Vooral met de aloude vraag wat het toch is dat ons, mij, jou het idee geeft dat we iets anders doen dan we denken te zouden moeten doen. In mijn geval het overmatig nuttigen van boter en suiker en iets eronder om het bij elkaar te houden. Het gevoel dat je jezelf beloont, (maar voor wat eigenlijk, en hoezo want het is tevens de bron van meer ontevredenheid), duikt op als iets dat een rol speelt.
Vandaag had ik opeens de gedachte dat als je wilt weten wat er allemaal zit geplakt aan oneigenlijks aan de dingen die we consumeren (terwijl dat naast en na de directe bevrediging bijvoorbeeld in de vorm van suiker,juist onvrede oproept), je dan gewoon moet kijken met welke argumenten er reclame wordt gemaakt voor die spullen. (Dit is natuurlijk al lang bekend, doet me denken aan de inmiddels klassieker The Hidden Persuaders van Vance Packard uit 1957).
En in de boterreclame ging het ooit echt precies zo: ze zegt dat ik het verdien!

Al zittend zat ik met de vraag: wat verstoord de communicatie tussen de buik, waarvan ik aanneem dat dat de plek is waar ik voel of er gegeten moet worden maar wat niet zo werkt,
en het hoofd/het denken/de mind waar nauwelijks waarneeembare impulsjes tegen je zeggen dat je trek hebt in wat lekkers.
Na verloop van tijd in de stiller wordende stilte had ik opeens de korte ervaring van een in mijn buik opfladderende zwerm vlinders. Heel even maar. En het luchtte op. Ik heb er een plaatje bij gezocht:

(Dit zijn papieren vlinders, klik op de foto voor meer werk van deze kunstenaar).

Ik werd wakker en had in de loop van de ochtend de associatie: ik had een buikspreker in mijn hoofd. (Daar hoort een smiley bij: :-)).
Ook heb ik besloten mezelf weer drie acupunctuursessies kado te doen, net als toen het roken stopte in 2003. De eerste was al gistermiddag, weer bij het Chinees Medisch Centrum op de Gelderse Kade, waarvan ik zelf een paar foto’s nam.
Nou, vooruit. Eentje dan:

Bij zo’n beslissing mag je best een beetje circus maken, om jezelf een hart onder de riem te steken zeg maar. (Zie foto. Weer een smiley :-)).

Vandaag nauwelijks iets tussendoor de maaltijden gegeten. Zou de Belg zeggen.