Antoine Bodar, wie kent hem niet?

Ik stuurde een vriend ter illustratie van mijn recente bezigheden een link naar een van mijn stukkies:
Alles goed met jou? > Zullen we weer eens Cafe de Jaren? > > Ik weet wel dat je het heel druk hebt, toch meld ik maar weer eens dat ik stukkies schrijf. > Zoals laatst over de indruk die Bodar op mij maakt. Een heel nieuw genre nietwaar? > https://hansvandergugten.nl/?p=1473

Hij schreef terug:
Zie dat het goeroe bashen je nog steeds goed af gaat, ken alleen die hele Bodar niet.
RK goeroe?

Het kan dus: leven in Nederland en nog nooit van Antoine Bodar gehoord hebben..
Wel, dat is dan onomkeerbaar veranderd voor mijn vriend.

Vanavond in |Cafe de Jaren hebben we weer eens heerlijk bijgepraat en een beetje geworsteld met leraren die niet willen deugen. En mijn beheptheid me druk te maken over discrepanties tussen de boodschap en de boodschappentas.

We waren het er over eens dat in mijn geval mijn overgevoeligheid voor hypocrisie voortkomt uit mijn gevoel vroeger me belazerd te hebben gevoeld door wat me werd geleerd, van overal rondom mij en ook vanaf de kansel, en wat ik voelde dat er werd verzwegen on onderdrukt.

Een korte samenvatting van dit verhaal is mijn geschokte verslag ervan: je werd geacht eerlijk te zijn, en als je dan eerlijk was kreeg je ervan langs en op een gegeven moment verzuchte mijn vader tegen mij ‘ja, jij bent te eerlijk voor deze wereld’.

Die geschoktheid en de onderliggende diepe pijn heeft mij een overgevoeligheid voor de genoemde discrepantie bezorgd. In feite een vaardigheid waarmee ik lang niet wist om te gaan. En waarover laatst nog iemand me zei dat ik dat in mezelf moet oplossen. Dat is natuurlijk waar, en daaraan werk ik gestaag.
En los daarvan vind ik het heel nuttig om mist op te lossen door er de warmte van de zon op te richten.

Ik herinner me dat ik Antoine Bodar een keer heb horen zeggen dat volgens het kerkelijk recht Galileo Galilei terecht is veroordeeld.
Zo’n herinnering leidt dan tot een zoektocht die ‘an und für sich‘ leuk is om te doen.

En zo’n opmerking van Bodar (ik heb ooit het proces tegen Galileo Galilei bestudeerd in het kader van mijn onafgemaakte studie filosofie) roept dan iets op als: ja, haalt je de koekoek, dat is net zoiets als een afrekening binnen een boevenbende tegen iemand die kritische vragen stelt over de spelregels van het metier.

Het vaticaan, is dat niet de enige plek waar tot de dag van vandaag de scheiding tussen kerk en staat niet bestaat?  (https://nl.wikipedia.org/wiki/Vaticaanstad).

Ik zie nu dat Mussolini betrokken was bij de huidige regeling. Wat had ik toch laatst gelezen? Had het Vaticaan niet veel geld ontvangen van Mussolini in ruil voor ….?
Ik google de volgende sleutelwoorden: vatican mussolini fascism never poor.

Daar gaat een hele beerput open: wat ik me herinnerde was een konklusiezin van een onderzoek: The Mussolini money was dramatically important to the Vatican’s finances. John Pollard, a Cambridge historian, says in Money and the Rise of the Modern Papacy: “The papacy was now financially secure. It would never be poor again.”
(http://en.wikipedia.org/wiki/Italian_Fascism).

Kortom, ik ga me de komende tijd wat meer verdiepen in Antoine Bodar en zijn rol in het verdedigen/goedpraten van ‘Rome’. Lijkt me leerzaam voor ons allen.

Ik geef nog even een greep uit wat er nu nog openstaat van mijn zoektocht van vanmiddag.
Luister, kijk en huiver:
httpv://www.youtube.com/watch?v=cPE_PIxadAY

http://www.answers.com/topic/galileo-galilei

httpv://www.youtube.com/watch?v=ZrY97oEojvM

httpv://www.youtube.com/watch?v=fMO7uA5wUbw

httpv://www.youtube.com/watch?v=E5KvGS_wT_4

Tot slot het ontroerende gesprek van Antoine Bodar met Paul Witteman.
Ik heb dat bekeken tijdens de zoektocht dat uitmondde in De valse schijn van de Antoine Glossy. Het is ontroerend, want pijnlijk en tegelijk zo ontwapenend: twee geharnaste mannen die vanuit hun vastliggende mentale posities die posities verdedigen tegen elke beweging in welke richting ook. En juist dat maakt dat er geen enkele veiligheid is om echt stil te worden en te ontdekken wat er waar is op dat ene moment, nu, nu, nu, nu, nu:
http://www.nederland2.nl/programmas/3886-eeuwigh-paul-witteman/uitzending/25087?missed=true

cc Antoine Bodar
cc Pauw en Witteman