Vanmorgen wel een uur wakker gelegen voor ik mijn ogen open deed en naar mijn denken liggen kijken. Wat er dan allemaal langskomt is moeilijk gedetailleerd na te vertellen.
Wat komt bovendrijven over eten en minderen van eten, is de gedachte om aandacht te geven aan het vertragen van mijn inname. Ik heb de neiging om wat ik eet naar binnen te schrokken. Laatst tijdens de retraite zei mijn Geneefse vriendin dat het haar deed denken aan boulimia. Ook werd ik herinnerd aan wat ooit een NLP trainer tegen mij zei: Hans, you must chunk down. Dat komt letterlijk neer op dingen doen/overzien/bekijken in kleinere stukjes.
Daarstraks heb ik mijn medicijnen en wat kruiden, in totaaal 22 pilletjes (don’ worry, daar zat een handje spirulinatabletjes bij), een voor een ingenomen met steeds 15 seconden tussenruimte.
Gister zei ik tegen Ib uit Denemarken zonder nadenken dat ik per dag 5 a 10 uur op het internet zit. Heerlijk, roep ik dan, de hele dag studeren. Maar ondertussen wel steeds de aandacht op buiten gericht met de binnenkant als referentie, dat wel.
En dat altijd maar stukkies willen schrijven, ook daarin is de buitenwereld/de ander steeds prominent aanwezig. (Ik zie mezelf nu in een zeer vertrouwde positie zo’n beetje onderuitgezakt achter mijn monitor en toetsenbord bezig zijn).
Een therapeut heeft me ooit eens opmerkelijk gemaakt op het volgende: mensen die veel alleen zijn, zijn nogal eens ongemerkt, (want je kunt altijd maar doen waar je zin in hebt),
erg verwend geworden. Hij zei dat toen al niet zomaar tegen mij en het is inmiddels al decennia geleden. Qua eten ben ik zeker ontzettend verwend; ik eet het beste van het beste en daarvan langzaam maar zeker steeds meer. Zoals ik gister al schreef: er moet iets gebeuren.
Ik ga ontbijten. Mijn favoriet is havermoutpap, zelfgemaakt met melk en dan boter en suiker. Ik ga het nu met water koken en maak het aan met een scheut melk en laat de boter en suiker weg. Zal wel tegenvallen, maar moet kunnen.
Maar ik ga eerst mijn dagelijkse grapefruit opsmikkelen.
Eerst even buiten kijken of ik die hoosbui al zie aankomen vanuit het zuiden.
