(bron van deze illustratie).
Daar is er weer een.
En weer in een stukje van Marc Oostendorp.
Niet zo raar, ik lees hem op Neder-L en dat is voor mij de laatste maanden de plek waar ik het meest buiten de geijkte paden van spiri-stuff rondlees.
Hier is de zin waar ik op viel: “Men hoeft overigens niet aan te voeren dat het meervoudig opeenvolgend voorkomen van eenzelfde woord een zin ongrammaticaal maakt, want dat dat dat zou doen, slaat nergens op.”
De zin zelf is van ene Bert Capelle, zoals te lezen is in de column ‘Wie ontwerpt de beste nieuwe taalregel van 2014?
Deze Bert won vorig jaar een prijs en de prijs is hem nooit geworden, althans dat bedacht de schrijver zich plotsklaps in vraagvorm aan deze Bert.
En, vergeef deze mierenneuker met geitenwollen sokken, (of is het geitenneuker met een mierenzure glimlach?) voor het opmerken van het volgende: Deze ene Bert laat weten dat hij inderdaad nog het laatste boek van de schrijver als prijs tegoed heeft en doet dat met een tikfout in zijn naam (Bert Cappelle14 oktober 2014 08:52).
Ik heb momenteel geen leestijd over om dat boek te lezen, maar de titel ervan roept wel dat verlangen op: Heb je nou je zin!
Mierzoet maar volhardend glimlachend (dat is de aard van het beestje) moet ik nog even melden dat niet de prijswinnaar een tikfout maakte in zijn eigen naam, maar de uitdeler van de prijs. Vandaar dat ik het in commissie ook had over Bert Capelle.
Terwijl het toch Bert Cappele is. Een man die zich op academisch niveau bezighoudt met allerhande belangrijke details zoals niet toevallig zijn lievelingsergernis.
Link naar Zinnen prikkelen zinnen 1
U ziet dan weer over het hoofd dat ik een VAN in mijn naam draag. Zo is er altijd wat!
Tijd voor een royal excuse met een hoog koninginengehalte. Bea, Maxima, Culpa.
videos/sort:date/103148573