Krokodilletranen

image008

 

 

 

 

 

Vandaag zocht ik naar de naam van een katholieke vrouwenbeweging uit de vorige eeuw.
(Omdat iemand die noemde zonder er de naam van te weten).

Ik vond een prachtige cartoon met bisschoppen als krokodil uitgebeeld. Prachtig.
Simpel gezegd komt het erop neer dat ooit erg veel protestanten uitweken naar Amerika en dat later opeens veel rooms katholieken ook die kant op gingen.
Dat was eng. Er was veel verzet tegen de komst van die roomsen.
Hier is de cartoon:
f593f-3b576df4ac

 

 

 

 

 

 

Spotprent gemaakt naar aanleiding van de onrust die er ontstond in het protestantse Amerika op de grote hoeveelheid rooms-katholieke immigranten uit onder andere Ierland. (Cartoon hier aangetroffen: http://gereformeerden.wordpress.com/een-samenleving-op-de-rails/).

Kortom, een protestants verhaal gevonden door te zoeken op ‘katholieke vrouwenbeweging 19e eeuw’. Het kan verkeren.

Bij associatie zocht ik nog iets dat ik ooit las van Gerrit Komrij over priesters, iets met gleuf, kwast en wijwater. Het hele gedicht vind ik niet maar wel een zin eruit.
Komrij wordt geciteerd in In Memoriam – Jean Daniel Cadinot (1944-2008).
Cardinot was een cineast die hard core gay porno maakte. De pagina waarop het citaat staat is NSFW (Not suitable for work, de standaardwaarschuwing voor erotische beelden):
http://www.gaynews.nl/article04.php?sid=2224
Deze alinea bevat het Komrij citaat:
Hij was de zoon van een kleermaker, wat hem later het bon-mot “Mijn vader kleedde mensen aan, ik kleedde ze later uit” in de mond gaf. Op zijn twaalfde ontdekte hij de erotische genoegens die andere jongens hem konden geven, maar als goede katholiek biechtte hij deze puberale wellustige belevenissen wel regelmatig. 

Tot de dag dat een priester te nieuwsgierig was en hij afscheid nam van zijn geloof en de “erotisch misdeelde mannen in jurken die met hun wijwaterkwast alleen langs de gleuf van collectebakken zwaaien,” om Gerrit Komrij te citeren. Deze kenschets gaat overigens niet op voor de priesters die Cadinot later in zijn films zou portretteren, want die geven zich ongebreideld over aan seksuele handelingen met elke jongen die maar in hun blikveld komt.

Als toetje, buiten mededinging zeg maar, het gedicht dat Jules Deelder ooit in opdracht maakte voor een verzekeraar als kado aan Rotterdam:

CS

Centraal in Rotterdam
staat Rotterdam Centraal
Heel de wereld gaat er weg
en komt er ook weer aan
Stations zijn als havens
voor de dolende ziel
Begin van het daar
en eind van het hier

J.A. Deelder

 

Print Friendly, PDF & Email
This entry was posted in mijn weblog. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Are you a robot ? * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.