Pyramide-energie in India!

Jain-symbol-shttp://en.wikipedia.org/wiki/Swastika)

India 2014/2015. Aan het eind van dag 3 typ ik over dag 1 in India:

Wel, daar zit ik dan.  In Chennai, op bekend terrein in het International Guest House van de YWCA Madras. Tegen de afspraak in een kamer met airconditioning. Ik laat het graag zo voor de komende dagen; het is hier (voor de tijd van het jaar te) warm en broeierig.
Mijn bankpassen leveren geen geld uit de ATM’s, de geldautomaten. Bij de zesde ATM liep ik met een verbaasd gezicht de achterliggende bank binnen wat een het antwoord implicerende vraag opleverde: Ïs your bank allowing cash withdrawals from abroad?”
Nee dus, opnieuw ingesteld via internetbankieren. Als het goed is heb ik morgen geld (Gelukt inmiddels).
Net een rondje gelopen. Alweer genoeg meegemaakt voor een paar uur schrijven. Dat gaat dus niet lukken.
Wel een korte schets:

*een trits mensen die me aanspraken en die oh zo blij waren mij te zien. (Als je je gezien wilt voelen: ga naar India). Veelal eindigen die ontmoetingen in een vriendelijk verzoek om een kleine financiele bijdrage.
Ondanks geen geld (Ik had nog slechts 300 roepies van vorig jaar bij me. Daarvan gaf ik er vannacht 100 aan de taxi driver die mij ophaalde van Chennai Airport, kocht ik zes sinaasappelen en twee bananen voor 30 roepies, verder ging mijn twee dagen oude sandaal daarstraks kapot, waarop ik op blote voeten een paar honderd meter terugliep. Daar had ik een groepje vrouwen zien zitten waarvan er een met naald en draad aan een schoen met naaldhak bezig was. En pas toen mijn nieuwe sandaal het begaf dacht ik: schoenmaker. Binnen 5 minuten was mijn sandaal gerepareerd en daar heb ik ruimharig ook 100 roepies voor gegeven).

*een kijkrondje gedaan door een supermarkt. Daar de sinaasappels gekocht.

*Twee thee met very, very little sugar gedronken. En een derde weggegeven aan een man die mij vlak daarvoor had aangesproken en mij nu kwam vertellen dat hij geen geld had en wel trek in thee. En een heel verhaal om dat in onder te brengen. Je bent ondanks je verhaal een smiling beggar, zei ik lachend terug. En gaf hem die thee kado die ook weer lachend werd geaccepteerd. 3 thee, 24 roepies, 5 fooi gegeven en de losse roepie aan een jochie dat erbij stond. Ik heb momenteel nog 40 roepies (ongeveer een halve euro). Hopelijk werkt morgen een van mijn bankpassen.

*Vanmorgen bij mijn eerste uitstapje, op zoek nar een werkende ATM, kwam ik op een soort grote binnenplaats terecht met heel vaak de naam Periyar.
Periyar E.V. Ramasamy, weet ik inmiddels. Er is daar een Memorial voor hem  met teksten war mijn rationele hart bij opveerde. Er was een Periyar Museum. Bezocht. Een Periyar bibliotheek. Bezocht. Daar kreeg ik een biografietje van Periyar mee. En er was daar ook het hoofdkantoor van de Periyar Maniammai University. Daar ben ik ook binnen gelopen.
Dat veroorzaakt dan de gebruikelijke beweging in de gelederen van de bewaking, huisbewaarder en nog zo wat mensen. Maar als je al bezwerend en sussend lachend doorloopt komt er meestal, zo ook nu, wel iemand die je verhaal aanhoort en dan iemand belt die je vragen zeker kan beantwoorden. En dan zit je in een kantoor met een studiegids en je biografietje en laten ze je gewoon met rust en alleen. Zo heb ik daar de studiegids en die brochure zitten lezen en toen kwam er een gestudeerd iemand. Die dan reuze trots is op je komst en blij en graag je vragen beantwoordt. Kortom, voor het verhaal van deze rationalist/actievoerder/humanist/Gandhi-adept, zie wiki.
Voor zo iemand maken ze hier even mooie, ietwat pompeuze standbeelden als voor mensen die de religie promoten.
De tekst onder zijn standbeeld luidt:
There is no god.
There is no god.
There is no god at all.
He who invented god is a fool.
He who propagates god is a knave.
He who worships god is a primitive.

Op de zijkant van dat beeld staat een complimentje van de Unesco:
unnamed

(Vanmidag vroeg ik aan de vrouw bij de receptie of ze Periyar kent. Yes! Ze lichtte helemaal op. He is my man!).

*Op driekwart van mijn rondje (Mijn manier om niet te verdwalen, ik deed hetzelfde rondje als eerste vorig jaar ook al: poort uit en dan 4 x links af) viel mijn oog op een gebouw met op het hek iets als ‘Jain Association’. Na mijn bezoek aldaar kreeg ik een business card mee. Het betreft de Shri Gujurati Swetamber Sthanakwasi Jain Association.
Jain ken ik vooral van het internet. En qua beeld het beeld van het hoogste staande beeld ter wereld (als ik mij goed herinner) van een blote man/god.

[Inmiddels opgezocht. In India worden de idols van god, het onzichtbare ideaal zeg maar, steeds maar weer ritueel gewassen. Ook het beeld dat ik noemde, dat van Bahubali. Hier is een youtube van dit spectaculaire festijn: youtube.com/watch?v=DTQlB7PeBH4]

Kortom, ik liep daar het hek binnen. En dan begint het feest direct. Bij bijna elk hek van enig formaat zit namelijk wel een man op een stoel de toegang te bewaken. |
“What you want, Sir”? Is hier een tempel, vroeg ik. Ik werd verwezen naar een andere man.
Ook op een stoel zittend, voor het gebouw. Hij noodde mij op de naast hem staande tuinstoel. We hadden een gesprek. En ik werd uitgenodigd de prayer-ruimte te bezoeken aan de zijkant van het gebouw: een fraai witmarmeren ruimte met stemmige meditatiemuziek. Na een minuut of tien stond ik daar weer op en vroeg in het voorbijgaan aan de man op de tuinstoel de naam van deze Jain secte. (Hij had me gezegd dat zij een bepaalde Jain sect zijn waar men “not do worship idols”.
Hij gaf me die naam en vroeg me toen of ik wilde mediteren, we hebben namelijk on the first floor een meditatieruimte. Okay, graag, zei ik. Ik werd met de lift meegenomen naar boven  en in een halfduistere ruimte gelaten. Rondom langs de wanden banken met zitkussens. Er zat een oudere man te mediteren. Boven elke zitplaats, er waren er 22, hangt aan de muur een fraai bewerkte koperen pyramide waar je dus met je hoofd vlak onder zit. Er stond nog een 23ste zitplaats. Een soort voorzittersstoel met een pyramide in zeven lagen. Daar mocht ik plaatsnemen. Ik heb daar ongeveer 20 minuten gezeten. Wauw. Pyramide-energie in India. En voelbaar! Wat een rust daalde er in de al aanwezige rust neer.

(Drie jaar later zou ik daar weer komen en maakte toen ook een foto:
hansvandergugten.nl/?p=4902)

———————————————————————————————————
Dag 1. Meta-opmerkingen.

*Toen in het vliegtuig werd gemeld dat het in Chennai (middernacht!) 27 graden Celcius was, schrok ik. Ik had niet meer aan het weer gedacht en toen het gemeld werd merkte ik dat ik een lagere temperatuur had verwacht. Zoals gezegd, het is hier warm en broeierig. Het heeft kortgeleden nog geregend en het is bewolkt en winderig.

*Vanmorgen zat ik sterk in het weerstandige gevoel WAT DOE IK HIER!!! En dan zit ik maar wat. En de toegenomen rust daarin valt me op. En dan loop ik maar wat. En de toegenomen rust valt me op. En dan begint de interactie weer te stromen.

*Vandaag opeens begonnen in een boek dat een vriendin me meegaf. Al flapteksten lezend voelde ik weerstand. Als Oprah Winfrey er wordt bijgehaald. En wat gezwollen teksten over indianen die ‘were forced to conceal the ancestral wisdom and maintain its existence in obscurity’ en meer van dat fraais.
De indianen hier zijn de Toltec, het Toltec Wisdom Book is geschreven door de Dons Miguel and Jose Ruiz. En de titel: The Fifth Agreement.
Toch begonnen te lezen. Na de introductie komt Part 1. The Power of Symbols. En dan wordt het reuze interessant. Bekend allemaal, maar daar staat het toch maar: hoe wij taal aanleren en daarna de verwarring van de werkelijkheid, de directe waarneming met de omschrijvingen ervan die geladen zijn met de zooi van onze opvoeders.
Ik maak zelfs voorzichtige, uitgumbare aantekeningen (want het boek ziet eruit als nieuw en is niet van mij).
Hier de drie als eerste aangestreepte stukjes in hoofdstuk 2, Symbols and Agreements. The Art of Humans.
1) The real truth is life’s creation, and it’s the absolute truth because it is truth for everyone. Our interpretation of the truth is our creation, and it’s a relative truth becuse it is only truth by agreement. With this awareness, we can begin to understand the human mind.
2) As you can see, our interpretation of the tree is not exactly the truth.
But our interpretation is a reflexion of the truth, and that reflexion is what we call the human mind.
3) The human mind is nothing but a virtual reality. It isn’t real. What’s real is truth. What’s truth is truth for everyone. But the virtual reality is our personal creation: it’s our art, and it’s only “truth” for each one of us.
All humans are artists, all of us. Every symbol, every word, is a little piece of art. From my point of view, and thanks to our programming, our greatest masterpiece of art is the use of language to create an entire virtual reality within our mind. The virtual reality we create could be a clear reflection of the truth, or it could be completely distorted. Either way it’s art. But what can we do with the awareness of what is truth and what is virtual is endless. The truth leads to self-mastery, to a life that’s very easy; our distortion of the truth often leads to needless conflict and human suffering. Awareness makes all the difference.

En voorts heb ik vanavond voor het eerst een drankje klaargemaakt op mijn kamer tijdens vakantie: ik heb een dompelaar gekocht en bambukoffie en completa meegenomen. En twee soorten theezakjes. Zulk een rust had ik nog nooit. Voor mij een direct gevolg van mijn laatste weekend met daime (https://hansvandergugten.nl/?p=3900). Weer een stukje weggemoffelde virtual reality boven tafel gedronken. En weer die christelijke opvoeding. Steeds maar weer.

==============
Zo, we zijn inmiddels dag 5 bijna door. Gisteravond deed het internet het niet.
Ik geniet met volle teugen van een een van de vele muziekfestijnen die hier gaande zijn.
Drie uur per dag concert. En dan twee uur zitten bij de Jain. Dat laatste is reden of rationalisatie om van mijn vage plan om naar Madurai te gaan af te zien. Nog afgezien dat ik wilde vliegen en SpiceJet lijkt failliet en vliegen is anderhalf keer zo duur momenteel.
We zullen zien.

Print Friendly, PDF & Email
This entry was posted in mijn weblog. Bookmark the permalink.

2 Responses to Pyramide-energie in India!

  1. frns says:

    If u travel I travel too.
    Love ur travelblogs
    Beauty adventure and be safe

Leave a Reply to Hans van der Gugten Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Are you a robot ? * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.