A uncut and unpolished piece of diamond quality rock.

A belated meditation report, written during sitting in meditation on April 7 2018 in Dharamshala India:

A uncut and unpolished piece of diamond quality rock.

Notes while sitting, sat april 7 at just before 02.00

Am evaluating on porn.
Watching porn compares to eating in a vast tempo virtual sweets.
Time to honor especially in relation to this my recently so nicely expressed virtue:
‘being oversensitive is a form of precision’.

The overdone way i have been watching porn lately is only possible by being overtly neglectent to a series of subleties.
This resulting in a mode of verlamming in a apparently incredibly strong and also just apparently impossibility to step out of the bubble and feel the consequences of this.
‘In the cinema you forget that it is a movie’ becomes in fact a lie when there is at the same time awareness of it.
Then it gets traits of verraad / treachery?
Responsible for the constant undertone of onbetamelijkheid.
Dat zit hem dus niet in het kijken naar blote poolse meisjes zoals Reinoud steeds zegt.
Dat aspect is er ook.
Maar dat heb ik steeds weggerationaliseerd, en met redenen.
The real onbetamelijkheid is toward myself: the not completely honouring of what I know. The not fully honouring of the oversensitive precision that I am, I have, there is.

Tot zover even. 02.15. Weer zitten.
(Dit nadert of is de afronding van weer een verslaving).

Inmiddels 02.45
Net halfje codeine genomen.
Om wat dieper te slapen.
Ik ben glashelder wakker.

The last half hour i have seen how all this works: i am is unlimited in all ways. Not even expressible.
Yet, as soon as there is something added, i am .., then suddenly it gets, on the subtlest energy level, as a thought form, as a thought thought form, as a almost immaterial soap bubble, a limitation, a limitation in the form of the form itself. Suddenly there is this thought ‘I am ..’ and then the virtual thought I, this ‘I am ..’,  is inside this bubble that the thought is. It comes with a self evident besef that the inside of the bubble is seperate from the rest of All. It also comes with a unreflected knowing that this bubble has to be kept intact. The vritti has, as it were, as if, a inbuild immune system energy.

Here it comes in handy that I have learned to change the dream.
(And what a strong resistence there was in me to this idea!! Why change a dream at all!! You can just be aware and be the witness!! Yes that is true, and this attitude makes changing unsatisfying habits rather impossible. It comes with a feeling of helplessness too).

Now the vritti, the moderation in mind, can be deconstructed, just by touching it the soap bubble will go back to what it already was: consciousness, pure consciousness.
The virtual difference between inside and outside will dissolve. Just by the knowingness of I am. Of zoiets.
Mooi allemaal.
Slapen.
3.10

Slept till 8.20.
Sung for half an hour.
Saw now clearly that the evaluative morning thinking just happens, unhindered by and while the joyfull and playfull singing.
Decided to go along with the in the dreamstate already looked at idea to publish this notes.
‘For myself, as a statement, and for the few out there that will recognize and appreciate the precision in it.
(I am aware thereoff that this last sentence also has a statementlike content).

Recently, with the suddenly having disappeared Australian couple and this young lady that I saw again in the performance of the students of the Butoh school the day before yesterday,  i was present when they had a conversation about all this nicely polished little stones that she had bought and showed us. I could only participate by being honest. So I told them that I don’t feel any difference between a diamond and a brick. We even talked about the Arunachala. Many people are strongly touched by it. For me it is just a giant heap of rock.
Just to explain the title of this:
A uncut and unpolished piece of diamond quality rock.

Mcleodganj 2018.

PS.
Verlamming = paralyses
Verraad = betrayal, treachery
Onbetamelijkheid = impertinence
Besef = notion
Neglectant = negligent

Print Friendly, PDF & Email
This entry was posted in my blog. Bookmark the permalink.

19 Responses to A uncut and unpolished piece of diamond quality rock.

  1. Derek says:

    Precision is only possible with detachment (sanskrit = vairagya)
    In science the scientist is supposed to be uninvolved regarding the event he is studying/watching otherwise his observation is contaminated.
    Pure meditation is like science, here the observed object is your own functioning.
    So in right meditation you are aloofly observing ‘yourself’.
    However being oversensitive is something personal and thus clouds your vision.
    In short : being oversensitive doesn’t go with precision.

  2. Derek says:

    The part between 02:45 and 03:10 is interesting.
    “The vritti has an inbuild immune system energy”
    Nice observation, your are right here, but I see there that in that moment you are forgetting the fact that basically you are free from the vritti, so why try to change the content?
    Then, later you seem to notice that yourself, “there is no inside or outside anymore, just consciousness”.
    I would like to add that also oversensitivity and precision are utterly irrelevant then.

    My advice to you is to follow this line more often and not waste any more time in wanting to be right, because, if there is neither inside nor outside, only consciousness, who or what can be there ‘to be right’?
    Om tat sat

    • Thanks for the advice.
      Now follow my advise: stop giving me advice, it’s a waste of time.

      • Reminder.
        (En wat achtergrondinformatie voor de verbaasde voorbijganger)

        Beste Derik,

        Je besluit veelal met denigrerende afkeuring.

        Afgelopen januari had ik daar na jaren opeens genoeg van en liet je dat toen ook duidelijk weten.

        Ik schreef onder meer dit:
        On donderdag 18-01-18 14:14, Hans van der Gugten wrote:
        >
        > XXXderik, in plaats van een inhoudelijke reactie op mijn laatste mail komt er de opmerking dat je het haast wel grappig vindt worden.
        > Wel, zoals je weet vind ik het al jaren heel pijnlijk.
        >
        > En je laatste rationalisatie waarin je onder meer mijn gedrag op 1 lijn stelt met het gedrag dat de mensheid in zo’n treurige staat doet zijn. Behalve jouw gedrag natuurlijk. Enzovoorts.
        > Ik vind het over the top.
        > Ik houd ermee op je weerwerk te geven.
        > Sisyphus needs a break.
        > Het zij zo.
        >
        > Groet.
        > hans

        Jij reageerde blijmoedig en ook weer over de top:
        On vrijdag 19-01-18 15:03, XXXderik wrote:
        > Hans, ik heb mijn huiswerk gedaan en dat betekent dat ik vrij van je ben.
        >
        > Wat weer betekent dat ik jouw gezelschap zal zoeken noch mijden.
        > Mocht ik je tegen het lijf lopen, dan zal ik je met vriendelijkheid en welwillendheid tegemoet treden, zoals dharma dat vraagt.
        > Mocht ik merken dat mijn gezelschap jou ongemakkelijk maakt, zoals dat hier in Tiruvannamalai steeds het geval was, dan zal ik me zsm uit jouw aanwezigheid verwijderen dan wel jou de gelegenheid geven hetzelfde te doen, al naar gelang de situatie.
        >
        > Als afscheidsgeschenk geef ik je graag het advies om nu ook eens met jouw huiswerk te beginnen i.e. eens naar binnen te gaan kijken en niet steeds maar naar buiten. Hoe lastig ook, het is echt veel makkelijker om jezelf te veranderen dan de hele wereld.
        >
        > Maar, linksom of rechtsom, het ga je goed!
        >
        > ? XXXderik
        >

        Nadat ik je actief ontweek in Rishikesh, omdat jij je niet hield aan je met grote gebaren aangekondigde afstand houden, stuurde je mij een verontwaardige mail die eindigde met:
        > Hier laat ik het dan bij, anders wordt het weer een ellenlange mailwisseling.

        Dat heb ik als volgt aangemoedigd:
        On vrijdag 02-03-18 7:30, Hans van der Gugten wrote:
        >
        > Beste XXXderik,
        >
        > Je schreef: ‘ Hier laat ik het dan bij’.
        > Lijkt me een goed voornemen.
        > Bedankt.
        >
        > hans.

        Sisyphus still needs a break. Vandaar mijn zeer afhoudende en afgemeten reactie.

        • Derek says:

          Je haalt appels en peren doorelkaar.
          Ik heb geen contact gezocht maar uitsluitend gereageerd op een posting in jouw blog.
          Dat was een academische, non-personal reactie.
          Daarin bestrijd ik dat oversensitivity samen kan gaan met precisie.
          Dat jij daar gelijk persoonlijk op reageert is jouw zaak.
          En als je ‘met rust gelaten wilt worden’, waarom heb je dan een weblog waarin je je hele hebben en houden op straat legt, met daaronder de smeekbede ‘Leave a reply’.
          Het klopt dus gewoon weer eens van geen meter.
          Het komt er weer op neer dat je wel graag respons wilt, maar uitsluitend kritiekloos positief.
          Mijn respons was overwegend positief, maar kritisch, want aan stroop smeren hebben we niets.
          Maar zelfs opbouwende kritiek is teveel voor je.
          Je gaat er dan ook niet op in maar begint gelijk emotioneel te roepen.
          Kortom weer eens zeer overgevoelig zonder enige precisie.
          Niemand zit te wachten op Sisyphus, maar doe eens normaal zou ik zeggen.

  3. Je staat formeel volstrekt in je recht, redeneer je hierboven.
    Maar zoals ik al zei, iets hoger hierboven: ‘ Ik houd ermee op je weerwerk te geven.’
    Ook daarom ga ik niet meer inhoudelijk in op de beweringen die jij betitelt als ‘academische, non-personal reactie.’
    Dat leidt slechts tot nog meer en langdurige verwarring.
    Dus hopelijk kun je in het vervolg weerstand bieden aan “de smeekbede ‘Leave a reply’”.
    Zoals ik al zei: “Je besluit veelal met denigrerende afkeuring” en daar heb ik genoeg van gehad. Basta.

    Het ga je goed.

    • Derek says:

      Hoera, eindelijk precisie!
      Ja natuurlijk zal ik je met rust laten als je dat op prijs stelt.
      Ik geef respons om mensen verder te helpen, niet om ze te kwellen.

      Verder hebben we mijns inziens iets van jaren eindelijk duidelijk gekregen.
      Ik communiceer inhoudelijk voor de helderheid liefst zoveel mogelijk zonder persoonlijke geinvolveerdheid, dat is mijn academische achtergrond en is de enig vruchtbare manier om iets boven water te krijgen.
      Jij verwerpt dat standpunt, sterker nog jij beschuldigde me van autisme vanwege dit standpunt.
      Jij reageert op de (door jouw vermeende) drijfveren van de ander om iets te berde te brengen.
      Logisch dat dat wel fout moest gaan, maar als jouw interpretatie van mijn drijfveren correct was geweest, had ik heel veel van je kunnen en willen leren.
      Maar jouw interpretatie is heel vaak incorrect, niet alleen in mijn geval, maar evident ook bij bijvoorbeeld Ramji.
      Jammer dus dat je zo’n bastion van the world according to HvdG hebt gemaakt.

      Het ga ook jou goed.

  4. Je wilt dit dus laten voortduren, begrijp ik.
    Geen punt, ik schrijf af en toe wel wat terug, soms puttend uit mijn archief, maar vooral spontaan. Je reageert toch niet op feiten en directe citaten. Dat is in het verleden gebleken in een plethora aan reacties jouwerzijds waarin je mijn zorgvuldig gedocumenteerde schrijfsels volledig negeerde.
    Doe je ook nu weer: ik heb je nu al een jaar lang en meermaals in voor andere mensen niet mis te verstane bewoordingen laten weten dat ik inderdaad wil dat je me met rust laat. Maar dat doe je niet, door jezelf wijs te maken dat als je op mijn blog ingaat op “”de smeekbede ‘Leave a reply’.”” dat dat dan geen vorm van kontakt maken is.
    En als ik dan voor de tigste keer dit herhaal dan benoem je dat als “Hoera, eindelijk precisie!”.
    Zoals je weet ben ik altijd precies, en het hoera is weer zeer vals want ik heb je dat tot vervelens toe laten weten.
    Hierboven heb ik dat nog weer eens gedocumenteerd met citaten.

    Verder, over wat je nog meer beweert kan ik niet anders zeggen dan wat ik al eerder opperde over sommige uitlatingen van je: je fabuleert er weer lustig op los.

    Ik zal als ik daar zin in heb af en toe eens een stukje uit je bovenstaande quasi redenering ontzenuwen. Zodat duidelijk wordt dat je wederom schermen met je academische achtergrond niet meer is dan dat. Ik stel me voor dat ik die stukjes zal laten eindigen met ‘quatsch erat demonstrandum’.

    Voor de goede orde: ik heb de naam die je hier gebruikt, voortgekomen uit een typefout van James Swartz (ik heb die naam zelf ook vaak tegenover je gebruikt, uit pesterigheid omdat James jou aan mij voorhield als de ideale student, want humble. Hier de documentatie daarvan: https://hansvandergugten.nl/?p=3580) overgenomen en in de gegiteerde mailcitaten je naam veranderd door drie letter te veranderen in xxx. Ik zal dat niet meer doen want XXXderik is vast en zeker wel een pornoster met eeen erectie of het domein van een erotic artist op Deviant art of zoiets. (Dat laatste is zo)

    Je stelt overigens, om toch alvast een fabuleervrucht te ontpitten, dat ik iets mis had betreffende James Swartz. Je schrijft: “Maar jouw interpretatie is heel vaak incorrect, niet alleen in mijn geval, maar evident ook bij bijvoorbeeld Ramji.”

    Ik heb James Swartz jaren geleden laten weten dat ik de manier waarop hij andere leraren afzeikte pijnlijk vond.
    Dat was geen kwestie van een incorrecte interpretatie, maar een delen van een directe ervaring.
    Dat hij daar niet tegen kon en alle fouten ging maken die een leraar niet zou moeten maken is een andere zaak.
    Dit alles intensief gedocumenteerd in mijn blogs met de titel Ramji and Meji.
    Voor de verbaasde voorbijganger, hier is deel 2 ervan: https://hansvandergugten.nl/?p=916

  5. Je eerste reactie (“Precision is only possible with detachment (sanskrit = vairagya)
    In science the scientist is supposed to be uninvolved regarding the event he is studying/watching otherwise his observation is contaminated.
    Pure meditation is like science, here the observed object is your own functioning.
    So in right meditation you are aloofly observing ‘yourself’.
    However being oversensitive is something personal and thus clouds your vision.
    In short : being oversensitive doesn’t go with precision.”) is van een onwaarschijnlijk onwetenschappelijk gehalte. Zoals ik het in mijn eerste reactie samenvatte: Quatsch.
    Ik zal er later (wellicht) nog eens gedetailleerd op reageren.
    Persoonlijke reactie (voor de verbaasde voorbijganger: Derek probeert zichzelf en mij er al jaren van te overtuigen dat er een steekje aan mij los is. Nu dan weer middels die onwaarschijnlijke schijnredenering.): Het doet mij denken aan een oude email (er zijn er vele honderden van, hij gooide ze weg, ik heb ze allemaal nog), waarin hij betoogt dat er een weeffout in mijn karakter zit: “Tsja, ik leef met je mee, zoveel goede bedoelingen en zoveel tegenwerking, alsof de duvel ermee speelt.Een klein miniscuul weeffoutje, voorspruitend uit je karakter. Je hebt nooit eerlijk, open en onbevooroordeel dit beeld willen onderzoeken, want dan had je in moeten zien dat het aan alle kanten rammelt. Nagelaten, niet gedaan, geweigerd, tot op heden. Sterker nog, wie de euvele moed had om je te attenderen op dit weeffoutje werd onmiddelijk als verrader, groupie or whatever gebrandmerkt gepaard met een golf van emotie en agressie.”
    Tsja.

  6. Derek says:

    ‘Onwaarschijnlijke Schijnredenering’
    Mooie alliteratie, proficiat! Je kan schrijven, dat moet gezegd! ?

    Maar met geen woord ga je in op deze ‘Onwaarschijnlijke schijnredenering’.
    Je ontrafelt hem niet, weerlegt hem niet en detail terwijl je toch in de regel juist zo prat gaat op de detailhandel.
    Het blijft bij wat roepen en verder een persoonlijke aanval, een vat vol frustratie.

    De oversensitivity, die bestrijd ik niet, maar waar blijft de precisie?

  7. Nee, ingaan op die quasi redenering was nog niet aan de beurt, je had nog zoveel andere dingen over mij gefabuleerd in je aankondiging dat je mij ‘natuurlijk’ met rust zou gaan laten, dat ik even moest overleggen met mijzelf of ik alles weer ging oprakelen en weerleggen.
    Zoals over dat ik je beschuldigd zou hebben van autisme vanwege je standpunt “Ik (Derek) communiceer inhoudelijk voor de helderheid liefst zoveel mogelijk zonder persoonlijke geïnvolveerdheid, dat is mijn academische achtergrond en is de enig vruchtbare manier om iets boven water te krijgen.”

    Ik heb even teruggezocht op het sleutelwoord autisme in mijn mailarchief en in mijn blogs, en om dat nóg weer een keer te gaan ophelderen is een werkstuk op zich.
    (Het heeft al een lange historie).
    Ik zie er van af.

    (Zoeken op mijn website kan via google goed als volgt: zoekterm hansvandergugten.nl)

    Ik heb opheldering inmiddels jarenlang geprobeerd, met de volharding van een terriër. Maar elke opheldering gaat gepaard met meer details en die precisie heb je niet kunnen waarderen of kunnen behappen. Ik weet niet wat het is, het is mij een raadsel.

    Een van onze gezamenlijke kennissen schreef eens onder mijn zoveelste poging, een blog van ook alweer meer dan drie jaar geleden:
    “je kunt je tanden niet stuk bijten op gebakken lucht”.

    Toch ben ik daarna nog drie jaar ermee doorgegaan en zelfs nu is mijn aankondiging tot stoppen, nog steeds uit principe niet definitief geformuleerd.
    Ik schreef je, zoals hierboven geciteerd, vier maanden geleden dit:
    > Ik houd ermee op je weerwerk te geven.
    > Sisyphus needs a break.
    > Het zij zo.

    Goed, na deze onderbreking van de pauze:
    Slotweerwerk in taal.

    Al meer dan vijf jaar geleden was duidelijk dat voor jou details ‘minor details’ zijn.
    Ook al vijf jaar geleden had je al meermalen aangekondigd het contact met mij te verbreken.
    Ook al vijf jaar geleden was duidelijk dat ik bij onduidelijkheid wil doorvragen, maar jij vond dat een stuitende gewoonte.
    Ook deed je ivoren toren-achtige uitspraken als: “Die wereld van de symbolen heb ik achter me gelaten. ”
    (Staat allemaal in deze blog van januari 2013: https://hansvandergugten.nl/?p=1104).

    Nu ha(a)k je opeens weer in op mijn zinnetje ‘being oversensitive is a form of precision’. Ik had het duidelijk over mijzelf: “the over sensitive precision that I am, I have, there is.”

    Voor mij is het dus vanzelfsprekend dat overgevoeligheid een vorm van precisie is.
    Dat is het uitgangspunt.

    Dan kom jij met een ‘Onwaarschijnlijke Schijnredenering’ van een onzingehalte van heb ik jou daar, die ik dus direct aanduidde als zijnde quatsch. Maar die jij zelf kennelijk begrijpt als ‘in sinc’ met je academisch achtergrond, waarvan je kennelijk ook nog eens verwachtte dat ik die zou (kunnen) weerleggen. Blijkens je opmerking: “Maar met geen woord ga je in op deze ‘Onwaarschijnlijke schijnredenering’. Je ontrafelt hem niet, weerlegt hem niet en detail terwijl je toch in de regel juist zo prat gaat op de detailhandel.”

    Het is om te beginnen niet zo dat ik er met geen woord op inging.
    Ik schreef, nog rondhangend in mijn verbijstering over zoveel onzin, maar wel bereid te overwegen een reactie te geven: “Ik zal er later (wellicht) nog eens gedetailleerd op reageren.”

    Inmiddels is mij wat duidelijk geworden waarom ik je laatste poging tot contact als zo raar ervaar.

    Kijk, je doet een vertwijfelde poging te bewijzen dat ik niet in staat ben tot precisie, blijkens je conclusie: “In short : being oversensitive doesn’t go with precision.”

    Dit komt voor mij van een verre planeet met voor mij ondoorgrondelijke aannames en logica’s.
    Zoals gezegd, voor mij geldt: “being oversensitive is a form of precision”.

    In jouw wereldmodel gaan die twee kennelijk niet samen.
    Dat maakt het dan wel heel merkwaardig dat je uitgerekend mij voor de voeten werpt:
    “waar blijft de precisie?”

    Ik ben geneigd om dit schaamteloos doordrammen op een vooroordeel te noemen.

    Ik wens je meer en meer bewustzijn en gedetailleerde helderheid toe, niet alleen op het mentale vlak maar (vooral) ook op het gebied van voelen. Een zekere beweging in de richting van overgevoeligheid zou je goed doen.

    Mijn conclusie: op het gebied van communiceren per taal zijn we wat mij betreft wel weer uitgepraat.

    Misschien kan ik je dienen met iets tastbaars?
    Een massage bijvoorbeeld, al of niet met een happy end.
    Of zoiets.
    Roept u maar.
    Of beter: Sweicht stille, plaudert nicht.

  8. Gelukkig maar.
    ओम्.

Leave a Reply to Derek Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Are you a robot ? * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.